Jeszcze tydzień temu nie podejrzewałam, że pandemia koronawirusa może mieć cokolwiek wspólnego z bezdzietnością. Gdy wywrotowy przybysz z Wuhan pojawił się nad Wisłą, poczułam się zwolniona z bezdzietnikowej misji. W końcu trudno dzielić demograficzny włos na czworo, kiedy trzeba walczyć o rzeczy fundamentalne: mydło, VPN czy papier toaletowy. „Sorry, blogasku”, pomyślałam niemal radośnie, wymęczona szukaniem wymówek dla przewlekłej niemocy twórczej, „siła wyższa, wirus u bram…”. Dziś jednak zmieniłam zdanie i postanowiłam ożywić bloga. Okazało się, że koronawirus potrafi zainfekować każdą niszę tematyczną. Nawet moją.

Cóż takiego ważnego – tu i teraz – dają społeczeństwu ludzie bezdzietni? Aby odpowiedzieć na to pytanie, zarządzam proste ćwiczenie. Pamiętacie serial „Pozostawieni”? W niewyjaśnionych okolicznościach znika z powierzchni Ziemi 2% ludzkości, a reszta musi nauczyć się z tym żyć. Wyobraźmy sobie, że znikniętymi są ludzie bezdzietni. W Polsce jest ich grubo ponad 2%, więc pustka po nich będzie tym bardziej odczuwalna. Sprawdźmy, co się dzieje…

Kilka dni temu dostałam list do K., która w punktach wymieniła wszystkie powody stojące za jej decyzją o bezdzietności. Temat wydał mi się ważny, dlatego postanowiłam ten list opublikować na blogu (oczywiście za zgodą autorki). Przeczytajcie! A jeżeli chcecie się podzielić swoimi powodami – napiszcie do mnie! Z przyjemnością takie listy opublikuję.

Podróżowanie bywa fajnym pomysłem na bezdzietne życie, dlatego dziś na „Bezdzietniku” goszczę Kornelię Mulak, podróżniczkę, autorkę bloga eventfuljourney.pl, z wykształcenia magister iberystyki. W tej chwili Kornelia mieszka w Pekinie. W pewien wrześniowy wieczór, pokonując senność (różnica czasu) i dzielący nas dystans, opowiadała mi o bezdzietności z wyboru, feminizmie i podróżach. Posłuchajcie, poczytajcie…

W czasach szalejącego RODO, gdy ochronie prawnej podlega nawet numer buta i kształt znamienia na łydce, o to, co najintymniejsze, czyli o plany prokreacyjne, pyta się nas jak o rozkład jazdy pociągów. Jak na te pytania odpowiadać? Oburzeniem? Humorem? Odwracaniem kota ogonem? Sprawdźcie!

Tradycją Kongresów Kobiet jest, że kończą się spisaniem postulatów, dlatego to, o czym mówiłam podczas debaty panelowej o Europie rodzin, i to, czego wysłuchałam podczas innych debat toczących się w Warszawie i Szczecinie, postanowiłam zapisać w formie 8 postulatów. A że jesteśmy na „Bezdzietniku”, będę postulować o prawa ludzi bezdzietnych.